Menghadiri sesi taklimat berkenaan pensijilan MSPO kepada Organisasi Bukan Kerajaan (NGO) Sabah bersama Menteri Industri Utama YB Teresa Kok di Kota Kinabalu pada Sabtu, 15 Sep 2018 yang lalu.
[vid_url]
Source
黄德部落格 Wong Tack Blog
Menghadiri sesi taklimat berkenaan pensijilan MSPO kepada Organisasi Bukan Kerajaan (NGO) Sabah bersama Menteri Industri Utama YB Teresa Kok di Kota Kinabalu pada Sabtu, 15 Sep 2018 yang lalu.
[vid_url]
Source
The government of Malaysia Baru is always willing to listen to the views of the people with an open mind.
-admin-
(12 Sept. 2018) – Menteri Industri Utama YB Teresa Kok hari ini menemui NGO yang mewakili pekebun-pekebun kecil sebagai sebahagian daripada usaha beliau untuk berdialog dengan pihak-pihak berkepentingan dalam industri-industri di bawah kementerian.
Turut hadir ialah Ahli Parlimen Bentong YB Wong Tack, Adun Mahkota YB Muhamad Said Jonit, wakil-wakil Persatuan Anak Peneroka Felda Kebangsaan (ANAK), Harapan Agro, SGK2F serta JKOAP dan JOAS.
[vid_url]
Source
Selamat Hari Malaysia!
[vid_url]
Source
Selepas terima banyak aduan daripada penduduk-penduduk tempatan, saya dan YB Lee Chin Chen telah turun padang untuk meninjau sebuah operasi perlombongan pasir di Bilut. Pelanggaran syarat dan undang-undang oleh pelombong pasir tersebut begitu jelas dan berleluasa.
Apabila saya menyatakan kesalahan-kesalahan tersebut kepada taukeh lombong, beliau berkata, “Saya telah beroperasi begini untuk lebih 10 tahun. Apa masalahnya?”
Lantas saya jawab, “ Mungkin encik tak sedar kerajaan sudah ubah sejak 4 bulan lalu. Kita bukan nak halang anda cari makan. Kita cuma nak pastikan semasa cari makan tu, janganlah sampai jejaskan orang lain dan alam sekitar.”
Dalam pentadbiran baru ini, tidak ada ‘jalan belakang’ (back door). Seperti yang sering dikatakan oleh Tun M, segala yang dibuat mesti berlandaskan peraturan dan undang-undang.
Saya ingin mengingatkan pihak swasta dan pihak berkuasa agar jangan leka. Tidak ada kompromi dalam apa jua perkara jikalau kebaikan dan kesejahteraan rakyat tergugat. Rakyat akan sentiasa diutamakan!
————————————————————-
After receiving numerous complaints from the local community, I, together with YB Lee Chin Chen (ADUN Bilut) visited a sand mining operation in Bilut. The violations of law and regulations by the sand miner were so obvious and blatant.
As I pointed out the violations to the owner, he said to me, “I have been doing this for over 10 years. So, what’s the problem?”
I said, “It seems like you have not realized that the government has changed 4 months ago. We are not here to stop you from ‘cari makan’. We are here to ensure that your operations will not harm others and the environment.”
In this new administration, there’s no back door. As Tun M has said, everything has to comply with law and order .
I advise all businesses and authorities to buck up. When it comes to matters pertaining to the interest of the people, there shall be no compromise.
Rakyat akan sentiasa diutamakan!
[vid_url]
Source
Kelmarin saya telah ke Hospital Bentong untuk melawat para pesakit.Sesetengah pesakit amat terharu dengan lawatan tersebut.
Terima kasih kepada para doctor, jururawat dan kesemua kakitangan hospital atas dedikasi dan kesabaran mereka pada para pesakit dalam jagaan mereka. Anda HEBAT!
Semoga sembuh segera. Saya akan menziarahi lagi.
—————————————————
Visited the Bentong hospital yesterday just to give some kasih sayang to the sick.
Some of the patients were so touched by the visit, tears welled up in their eyes. This is the power of love which does not cost one anything to give. Thank you to the doctors, nurses and all the hospital staffs for their devotion and patience to the patients in their care. You are awesome!
Wish all a speedy recovery. I will be back.
[vid_url]
Source
Vinayagar saturti prayers at Lurah Bilut Vinayagar Temple
Vinayagar saturti prayers at Lurah Bilut Vinayagar Temple with YB Tack Wong and YB Lee Chin Chen
[vid_url]
Source
PRESS STATEMENT
13 SEPTEMBER 2018
LET’S GET ON THE SAME PAGE AND START ANEW!
Lately, there has been a few statements made regarding the land use policies of the new government in relation to the forestry and oil palm plantation sectors.
On Sept 4, Primary Industries Minister Teresa Kok reaffirmed that the Pakatan Harapan’s administration will fulfil its long-held pledge of keeping at least 50% of the country’s landmass under forest cover to the international community. She further said this would entailed stopping further expansion of oil palm plantation.
This has generated immediate reaction from the Sarawak state government which opposed the move, citing the need to rely on oil palm cultivation to lift its rural populace out of poverty. Then we also have a fellow of the government-sponsored Akademi Sains Malaysia (ASM) supporting Sarawak and encouraging other states to react likewise.
On the other hand, earlier we have the Ministry of Water, Land and Natural Resources Dr Xavier Jayakumar announcing a reforestation plan with a NGO called the Tropical Rainforest Conservation and Research Centre (TRCRC). His interview with The Star is also peppered with the word ‘deforestation’ in support of the TRCRC plan.
I would like to weigh in with some of my views and observations of this development.
1. From the onset, I would support Minister Kok’s intention to uphold the 50% forest cover as I’d too raised this concern in my maiden speech in the last Parliament sitting. More than just fulfilling our commitment to the world, this is also in the interests of our own well-being. Retaining the forests is not just about saving the tigers as insinuated by the ASM’s Fellow that the only difference between oil palm plantation and forest is the absence of tigers! We all know that forests offer life-savings ecosystem services – water cycle regulation and flood management in river basins, micro-climate and global carbon cycle regulation and sources of timber and non-timber products, as well as home to local indigenous peoples.
2. The term ‘deforestation’ has been a misunderstood one. Rightly or wrongly, we are saying that the sustainable forest management (SFM) system adopted since the mid-1990s is not working and therefore, instead of practising selective logging, we are allowing clear-felling or destructive logging practices to happen in our supposedly managed forests. And, therefore, we need to reforest. There is a serious need for all to get on the same page on specific forestry-related terminologies to avoid further confusions that would have negative global implications on our timber and palm oil industries as well as our climate actions commitment to control emissions from the forestry sector.
3. Forest cover statistics published by the then Natural Resources and Environment Ministry showed that we are currently at 54.6%. According to the land size of the country’s three regions, Peninsular Malaysia will fall short of meeting the 50% target by approximately 0.83mil ha while Sabah and Sarawak are still comfortable. The high land-use change in the Peninsula is inevitable given its higher growth rate of population, industrialisation and urbanisation. Therefore, we need to work out a burden-sharing mechanism to ensure that as a country we will still be able to meet our collective commitment.
4. No doubt oil palm is a versatile and highly-efficient vegetable oil in terms of yield per hectare but we must not forget that we are no longer the world’s number one or the only producer. Other countries are catching up and that has already contributed to an over-supply situation that is driving down the price on top of the sustainability challenges posed by consumer markets. In fact, the previous administration has set a cap of 6mil ha to oil palm expansion by 2020 under the Economic Transformation Plan. It had to be pointed out that Sarawak Deputy Chief Minister Datuk Amar Douglas Uggah Embas was part of the Cabinet at that time in 2009 when the ETP was endorsed. However, as a nation, we need to set politics aside and work together to find solutions to these emerging challenges.
5. The supposed reforestation deal proposed by TRCRC for both Malaysia and Norway is a strange one. TRCRC is the brain-child of the former Prime Minister Tun Abdullah Badawi and his wife Toh Puan Jean Abdullah. This outfit has been lobbying western governments during the past few conferences of the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) and positioning itself as a qualified entity for forestry-related climate actions in Malaysia. It is my understanding that Malaysia has already developed and submitted its action plan for the UNFCCC’s mechanism called REDD-plus (Reducing Emissions from Deforestation and Forest Degradation) declaring that we are ready to implement the mechanism with international funding including bilateral ones such as with the Norwegian Government. I am puzzled where would TRCRC proposed to run its reforestation plan and the expertise and capacity it has as a relatively young NGO.
In conclusion, I would also like to propose my recommendations on the way forward.
Given the complexity of this land use issue, I would strongly call for a tri-ministerial advisory council involving the three ministries – Ministry of Primary Industries, Ministry of Water, Land and Natural Resources, and the Ministry of Energy, Science, Technology, Environment and Climate Change – that oversee the relevant agencies and divisions.
This advisory council will bring us up to speed on the challenges, get our acts together and start on a clean slate to protect our forests, ensure sustainability of the timber and oil palm industries, achieving poverty eradication and equitable distribution of wealth between regions and states.
Acknowledging that land is under respective state jurisdiction, the National Land Council would have to step in to demonstrate the political will needed to resolve this long-standing issue inherited from the previous regime.
WONG TACK
Member of Parliament of Bentong cum Chairman of the Malaysian Timber Industry Board
[vid_url]
Source
KENYATAAN MEDIA
13 SEPTEMBER 2018
MARI MEMBUKA LEMBARAN BARU DALAM PENGURUSAN PENGGUNAAN TANAH
Kebelakangan ini, beberapa kenyataan berkenaan dengan dasar-dasar penggunaan tanah kerajaan baru dalam sektor perhutanan dan perladangan sawit telah muncul.
Pada Sept 4, Menteri Industri Utama (KIU) Teresa Kok telah mengesahkan semula komitmen pentadbiran Pakatan Harapan untuk menunaikan janji litupan hutan 50% atas mukabumi Malaysia kepada komuniti antarabangsa. Untuk melaksanakan komitmen tersebut, beliau menyatakan bahawa ini bermakna perkembangan perladangan kelapa sawit akan dihentikan.
Kenyataan tersebut telah mendapat reaksi serta-merta daripada kerajaan negeri Sarawak yang menolak cadangan tersebut atas sebab penanaman kelapa sawit adalah diperlukan untuk tujuan pembasmian kemiskinan. Selepas itu, seorang felo Akademi Sains Malaysia (ASM) juga menyokong keputusan Sarawak dan menggalakkan negeri-negeri lain menolak cadangan KIU.
Sementara itu, Menteri Air, Tanah dan Sumber Asli (KATS) Dr Xavier Jayakumar pula mengumumkan satu pelan penanaman hutan dengan sebuah badan bukan kerajaan bernama Pusat Konservasi dan Penyelidikan Hutan Tropika (Tropical Rainforest Conservation and Research Centre – TRCRC). Temubual beliau oleh suratkhabar The Star juga banyak kali menyebut perkataan penyahhutanan dalam menyokong cadangan TRCRC.
Justeru itu, saya ingin memberikan pandangan dan pemantauan saya terhadap perkembangan tersebut.
1. Sebagai permulaan, saya menyokong hasrat KIU untuk menunaikan janji 50% litupan hutan di mana saya juga membangkitkan hal tersebut ketika berucap julung kali di sidang parlimen yang berlangsung baru-baru ini. Dasar ini bukan setakat memenuhi janji kita kepada komuniti antarabangsa tetapi ia juga untuk menjaga kepentingan kita sendiri. Perlindungan hutan bukanlah sekadar untuk menyelamatkan harimau mengikut pandangan sinis Felo ASM bahawa perbezaan antara ladang sawit dan hutan cuma dalam ketidakwujudan harimau dalam ladang sawit. Kita sedia maklum bahawa hutan memberikan banyak perkhidmatan yang penting untuk kesejahteraan kita – perkitaran air dan pengawalan banjir, perkitaran gas-gas rumah kaca (greenhouse gases – GHGs) dan kestabilan cuaca setempat, sumber kayu dan pelbagai hasilan hutan dan juga tempat lindungan untuk komuniti Orang Asal.
2. Istilah ‘penyahhutanan’ telah kerap disalah fahamkan . Sekiranya kita mengatakan ‘penyahutanan’ berlaku dalam sistem pengurusan hutan cara mampan (Sustainable Forest Management – SFM) yang diamalkan sejak pertengahan 1990an, ini bererti kita mengakui bahawa terdapat kelemahan dalam sistem SFM sehingga berlaku penebangan hutan secara habis-habisan atau amalan pembalakan yang membinasakan hutan. Ekoran daripada itu, kita terpaksa menjalankan aktiviti penanaman semula. Kita harus segera memahami istilah-istilah perhutanan yang membawa makna spesifik untuk mengelakkan lagi banyak kesalahfahaman dan penyataan yang mengelirukan dan membawa kesan-kesan negatif ke atas industri kayu-kayan dan minyak sawit serta komitmen negara dalam mengurangkan aktiviti pemanasan bumi daripada sektor perhutanan.
3. Statistik litupan hutan yang diumumkan oleh Kementerian Sumber Asli dan Alam Sekitar sebelum ini adalah 54.6%. Mengikut saiz keluasan ketiga-tiga daerah geografi, Semenanjung Malaysia tidak akan dapat capai sasaran 50% tersebut manakala Sabah dan Sarawak masih berada dalam keadaan yang selesa untuk mencapai sasaran masing-masing. Kadar perubahan penggunaan tanah yang tinggi di Semenanjung tidak dapat dielakkan kerana kadar pertumbuhan penduduk, perindustrian dan perbandaran yang jauh lebih tinggi daripada Sabah dan Sarawak. Oleh itu, kita memerlukan satu mekanisme ‘perkongsian beban’ untuk memastikan kita dapat memenuhi komitmen bersama tersebut.
4. Tidak dapat dinafikan minyak sawit adalah sejenis minyak sayur-sayuran yang banyak kegunaan dan memberikan hasil yang tinggi per hektar tetapi kita harus sedar bahawa Malaysia bukan lagi pengeluar nombor satu atau satu-satunya sebuah negara pengeluar. Terdapat juga negara-negara pengeluar lain dan ini telah menyumbang kepada keadaan pengeluaran berlebihan yang menyebabkan kejatuhan harga pasaran dunia. Ini telah merumitkan lagi ekspot minyak sawit negara yang ditekan oleh cabaran-cabaran kelestarian dari negara-negara pengimpot. Sebenarnya, kerajaan sebelum ini dalam Pelan Transformasi Ekonomi telahpun menghadkan pengembangan kawasan perladangan sawit kepada 6 juta hektar menjelang 2020. Perlu dinyatakan bahawa Timbalan Ketua Negeri Sarawak Dato Amar Douglas Uggah Embas adalah ahli Jemaah cabinet ketika pelan tersebut diluluskan dalam tahun 2009. Walau bagaimanapun, kita tidak harus berpolitik dalam hal ini tetapi kita harus berkerja-sama untuk mencari penyelesaian terhadap cabaran-cabaran ini.
5. Perjanjian penanaman semula hutan yang diaturkan antara Malaysia dan Norway oleh TRCRC adalah satu perkara yang agak pelik. TRCRC adalah sebuah badan bukan kerajaan yang ditubuhkan oleh bekas Perdana Menteri Tun Abdullah Badawi dan isterinya Toh Puan Jean Abdullah. Badan tersebut telah melobi kerajaan-kerajaan barat di beberapa persidangan Konvensyen Kerangka Perubahan Iklim Bangsa-bangsa Bersatu (United Nations Framework Convention on Climate Change – UNFCCC) dan mempromosikan dirinya sebagai sebuah entiti yang layak menjalankan aktiviti-aktiviti pengurangan perlepasan GHGs dalam sektor perhutanan. Saya difahamkan bahawa Malaysia telahpun menyiapkan dan menyerahkan pelan tindakan kebangsaan untuk mengurangkan pelepasan GHGs dari aktiviti penyahhutanan dan kemerosotan hutan di bawah mekanisme yang dipanggil REDD-plus (Reducing Emissions from Deforestation and Forest Degradation )kepada pihak UNFCCC, sekaligus, mengumumkan bahawa Malaysia sudah bersedia untuk melaksanakan mekanisme tersebut dengan bantuan kewangan antarabangsa termasuklah bantuan dua-hala seperti dengan Norway. Saya hairan di manakah TRCRC bercadang menjalankan aktiviti penanaman semula hutan dan kepakaran serta pengalamannya memandangkan usia pertubuhannya yang masih singkat.
Sebagai kesimpulan, saya ingin mengutarakan beberapa cadangan untuk bergerak ke hadapan.
Memandangkan kerumitan berkenaan dengan perkara penggunaan tanah, saya ingin mencadangkan penubuhan sebuah majlis penasihat gabungan tiga kementerian – KIU, KATS dan Kementerian Tenaga, Sains, Teknologi, Alam Sekitar dan Perubahan Iklim – yang menerajui agensi-agensi dan bahagian-bahagian kementerian yang berkenaan.
Majlis penasihat tersebut boleh mempercepatkan pemahaman cabaran-cabaran, menyeleraskan tindakan bersama and mengorak langkah baru dalam melindungi hutan, memastikan kelestarian industri kayu-kayan dan minyak sawit, mencapai tujuan pembasmian kemiskinan dan perkongsian kekayaan antara ketiga-tiga daerah geografi dan antara negeri-negeri di Semenanjung.
Oleh kerana tanah adalah tertakluk bawah pentadbiran negeri masing-masing, Majlis Tanah Negara perlu bertindak dan menunjukkan keinginan politik untuk menangani isu lama ini yang diwarisi dari pemerintahan lepas.
WONG TACK
Ahli Parlimen Bentong merangkap Pengerusi Lembaga Industri Kayu-kayan Malaysia
[vid_url]
Source
[vid_url]
Source