花了一个早上在我妹妹Hoho的
我们做了两种有机肥料,一种是种
Shum师父现年己经74岁了。
黄德部落格 Wong Tack Blog
花了一个早上在我妹妹Hoho的
我们做了两种有机肥料,一种是种
Shum师父现年己经74岁了。
Ahad lalu kami berjaya mengagihkan ayam segar kepada 2000 keluarga di Bentong. Pada pagi berkenaan, ketika saya hendak bergerak ke Bentong dari rumah saya, terlintas di fikiran alangkah baiknya jika sebungkus bawang besar dapat diselitkan bersama-sama dengan ayam yang akan diagihkan. Boleh buat rendang. Jadi, dalam perjalanan saya ke Bentong, saya telah singgah di sebuah kedai runcit untuk membeli 1000 kilogram bawang besar.
Saya juga ingin merakamkan ribuan terima kasih kepada JC Team atas bantuan mengatur pembelian ayam berkenaan pada harga yang amat berpatutan serta sumbangan tambahan yang diberikan iaitu hampir 200 kilogram ikan, tepung gandum, biskut dan spageti.
Terima kasih juga kepada kumpulan sukarelawan dan YB Young Syefura kerana membantu dalam kerja-kerja pengagihan.
Syabas kepada semua!
Ribuan terima kasih kepada Yayasan Kajian dan Pembangunan Masyarakat and JC Team atas sumbangan bekalan makanan kepada 198 keluarga daripada tiga perkampungan Orang Asli di dalam kawasan Parlimen Bentong pada Sabtu lepas.
Sumbangan termasuk ayam, ikan dan ubi keledek.
在我童年的记忆里,我只遇到过一位锡克人。他是我校车的检票员。他给我留下了深刻的印象和回忆。
我来自文冬斯里地理望新村一个贫穷的农家家庭。 当我还是一位小学生的时候,总是害怕到了每个月的月中。因为又到了要缴交月费的时候了。 有时候因没钱交车费会被检票员赶下巴士。 但是有一位很善良的锡克族检票员,他总是假装不知道我没有缴交巴士费。
我还记得有一位非常不负责任的司机。他大部分的时间都在喝醉的狀态。 每当有同学按下铃声要下巴士的时候,他总是突然刹车,从而导致小同学跌倒。 而且,每当我们下巴士到达最后一步楼梯时,他总是突然踩油门。 还记得那位锡克族检票员总是站在巴士门口。每当我下巴士的时候都会用力的握住我的手扶我下巴士,以确保我不会摔倒。
经历了这事件事过后,我意识到有时候一个小善举也可以让我们毕生难忘。
我动用了善心人士的捐款 ,在当地一家杂货店买了一些物资。 昨天连同李政贤和菈菈州议员一起派发了这些物资给了38家锡克族家庭。 你猜想到了什么?当我和其中一位锡克人讲起这故事的时候,他惊叹到说道:“那正是我的父亲。”
[Pleasa scroll down for English].
Satu-satunya insan berketurunan Sikh yang saya kenal waktu kecil adalah konduktor bas sekolah yang saya naiki dan ianya telah meninggalkan kenangan manis buat saya.
Saya berasal daripada sebuah keluarga petani yang miskin yang menetap di Sri Telemong, Bentong. Ketika saya seorang murid sekolah yang masih kecil, saya sering keresahan jika tibanya waktu tengah bulan. Ini kerana yuran bas sekolah masih belum dibayar. Pernah beberapa kali saya dihalau turun dari bas oleh konduktor bas. Tetapi konduktor bas berketurunan Sikh ini sering menutup sebelah matanya, berpura-pura dia tidak tahu yang saya masih belum melunaskan yuran bas sekolah itu.
Ada juga kenangan pahit dengan pemandu bas yang tidak bertanggungjawab. Acapkali dia memandu dalam keadaan mabuk. Jika ada murid sekolah yang menekan loceng untuk berhenti, seringkali dia menekan brek secara mengejut, menyebabkan ada antara murid yang terjatuh. Dia juga selalu menekan pedal minyak dengan laju walaupun murid belum betul-betul turun tangga bas berkenaan. Saya masih ingat, konduktor Sikh berkenaan selalu berdiri di pintu bas dan memegang tangan saya ketika saya turun dari bas untuk memastikan saya tidak terjatuh.
Walaupun perbuatan baik itu nampak kecil, namun ada kalanya kenangan itu kekal dalam memori sehingga ke hujung usia.
Dengan dana sumbangan daripada rakyat yang prihatin, saya telah membeli bekalan makanan asas di kedai runcit tempatan. Semalam, saya bersama-sama YB Rara dan YB Lee Chin Chen telah mengagihkan pek bekalan makanan tersebut kepada 38 keluarga berketurunan Sikh di Bentong. Lebih manis, saya menemui anak kepada mendiang konduktor bas berkenaan.
————
I have met only one person of Sikh origin throughout my entire childhood, the bus conductor of my school bus and it has left me with lasting good memories.
I came from a poor farmer’s family in Sri Telemong, Bentong. When I was a little schoolboy, I would always cringed in fear when comes the middle of the month, when the monthly bus fare was still unpaid. There were occasions where I got chased off the bus by bus conductors. But there was this very kind Sikh bus conductor who would always pretend that he didn’t know that I had not paid my bus fare.
There were also some very bad experiences with the bus driver who was a very irresponsible person. Most of the time he was drunk as well. Whenever any of the school children pressed the STOP buzzer, he would braked abruptly, thus causing the child to fall. And he always hit the gas pedal even before we reached the last step of the stairs when alighting the bus. I remember the kind Sikh bus conductor would always stand at the door, held my hand and lifted me off the bus to ensure that I would not fall.
With this I realized that kind deeds, no matter how small, can sometimes last in someone’s memory for the rest of their lives.
With funds donated by the people, I have bought some essential food items from a local grocery store. Yesterday, together with YB Rara and YB Lee Chin Chen, we have sent the food packages to thirty eight Sikh families in Bentong. And guess what. I met the son of the kind late bus conductor.